Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
زما کلی
[15.Jul.2024 - 09:13]زما کلے
————-
شاعر: اعجاز یوسفزے
د محرومیو او بې وزلیو پهٔ غېږه کې د یو روایتي پښتون کلي هنداره زما پهٔ دې نظم کې وګورئ!
——————
د انسان ژوند لوغړن دے ددې خټو په کوټو کې
تلوسې ستړې ستومانه د لېمو په مقبرو کې
ده سړو اسوېلو ځالې د چتونو په واښو کې
حسرتونه په سينو کې مات خوبونه په ککو کې
دا چې لوږه پکې پايي ، دے زما د خاورو کلے
دغه زوړند کور چې وينې ، دے زما د ژوندون څلے
اولنے کور
نهر نهور ماشوم دې اوليد په سلګو سلګو اودۀ شو
په ځولۍ د بې وسۍ کې په زبېرګو زبېرګو اودۀ شو
غټه اوښکه ئې په سور مخ ننکۍ دمُفلسۍ ده
د غريبې مور په چل ول په دهوکو دهوکو اودۀ شو
دا چې لوږه پکې پايي ، دے زما د خاورو کلے
دغه زوړند کور چې وينې دے زما د ژوندون څلے
بل کور
د ډيوې تته رڼا کې وحشتونه راوريږي
د مجبورې کونډې اوښکې په خيرن بالښت څڅيږي
د ژوندون په پانسي ګاټ کې چې د مرګ لارې ته ګوري
په صليب د غريبۍ چې هره ورځ مري،بيا رغيږي
دا چې لوږه پکې پايي ، دے زما د خاورو کلے
دغه زوړند کور چې وينې ، دے زما د ژوندون څلے
بل کور
چې خاوند ئې د مودو نه مزدورۍ پسې بهر دے
د يو اوږد انتظار بوجهـ د سرتورې په ځيګر دے
د ساړه انغري خواته په سړه ايره کې ناسته
د غمژنې مور په غيږ کې درې کلن ماشوم نهر دے
دا چې لوږه پکې پايي ، دے زما د خاورو کلے
دغه زوړند کور چې وينې ، دے زما د ژوندون څلے
يو بل انځور
دا رنځوره چې پرته ده ، دا ددې کلي ابۍ ده
په خيرن خچن ماحول کې د ارمان يوه سلګۍ ده
تش بوتل د دوائۍ ته په چاؤدلو سترګو ګوري
په زړه بړستن کې ملاسته يو قيصه د بې وسۍ ده
دا چې لوږه پکې پايي ، دے زما د خاورو کلے
دغه زوړند کور چې وينې ، دے زما د ژوندون څلے
د دې کلي يوه کوڅه
د کتاب او د مکتب نه چې محرومه په ازل دے
چې د رزق په تکل کې په پښې ابله پښو په زغل دے
د لقمان په لاس کې لور دے ، افلاطون په سنډه سور دے
د غربت منګول کې نښتې څه مجبوره مستقبل دے
دا چې لوږه پکې پايي ، دے زما د خاورو کلے
د ازل تور شوکوؤمه ددې خاورې د تندي نه
بس تر پوزې پورې راغلم د ماحول د ساه ډوبي نه
د خزان ددې خپسې د منګول نه ځان اوباسم
دا د ے خپله حصه اخلم ، نن په زور د پسرلي نه
دا چې لوږه پکې پايي ، دے زما
د خاورو کلے
دغه زوړند کور چې وينې د ے زما د ژوندون څلے.
( انجنئیر اعجاز یوسفزے)۔
Eng. Ejaz Yousafzai