Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
خو ته را نه غلې
وهلې مې سلګۍ ده زنکدن خو ته را نه غلې خوریدلو مې په مخ باندې کفن خو ته رانه غلې ډیرې مې داستا ده انتظار لارې صحیی کړې په طمع دې ووم زه ده یو دیدن خو ته رانه غلې اخر مې په سینه باندې، خاورې شوې انبار شو پاتې رانه کور کلی وطن خو ته رانه غلې
بېرته شاته