(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
ژوندون نلري بقا
دا بحـــرونــــه دا فضا دغــــه ځمــــکه دا هوا داهستي نــــن او سبـا ده فـــاني دغــــه دنيــا که بادشاه وي دملکونو هم صاحــب د کــــروړنو د بنــــګلو او بـلــډنګنو خو ترې تللي وي فردا دبــــدبــــې او عــــزتونه د قدرت مغروروختونه ها قصرونـه او برجونه چـاتــــه نــلــــري بــــقــا ای مــــغروره د هستيو د قدرت او د چـــوکيو د عيشونو او خوښیو د ژوند نــــده دا مـانا لــــږ دمــــه شه د غــروره ای د بــــل په زور باتوره شــــرم ښــــه دی د تربوره کړه حاصل د خدای رضا لږ انصاف درته پکار دی ولس ټول درته په قهردی سباواک د بل واکدار دی مــــکړه ځــــان ســــره جفا عمر ټول پــه تيريدو دی داکاروان پــه رسیدو دی غفلت کار د ليـــونو دی ښه عــــزت لري تـــقـــوا ځان دې پــيژنه انسان یې بې خـــبره د خپل ځان يې چې په غیر لارو روان يې نور د خــدای غـواړه پناه سباخــدای ته دې رفتن دی ژوند ختميږي ځانکندن دی بس يـــو څــــو متره کفن دی څــــه ځـــــواب کــــړې د الله؟
م ٠ کال ٢٩ - ٧ - ٢٠١٠
 بېرته شاته |
